Ralph’s, garden party στις οχτώ;
Πιστεύετε στο αμερικάνικο όνειρο;
Δίχως την αληθοφάνεια του Gatsby ή την συγγραφική προσέγγιση του Norman Mailer, ίσως σε μια πιο ελιτίστικη version σίγουρα πιο προσωπική χωρίς την αισθηματική απαίτηση της Βίβιαν στο Pretty Woman ή το νευρωτικό Timeless Affair του Γούντι Άλεν, πιο πολύ σαν μια ιστορία φιλοδοξίας και αυτo-εφεύρεσης σε ένα elegant setting ρομαντισμού και περιπέτειας για ένα διαχρονικά φιλοσοφημένο lifestyle.
Κι αν όχι, τότε ένας Aμερικανός τι γυρεύει στο Παρίσι; Και γιατί προσπαθεί να μας μάθει να τρώμε χάμπουργκερ με πατάτες αντί για foie gras, να παίζουμε μαζί του πόλο κι όχι petanque, να φοράμε μια αμερικάνικη σημαία κεντημένη σε ένα βαμβακερό πουλόβερ, καουμπόικες μπότες με καρό πουκάμισα και ξεθωριασμένα τζιν αντί για ένα λευκό πουκάμισο, το blue τζιν και τα repetto μας, να συνδυάζουμε ένα σαφάρι τζάκετ με ένα sparkly dress σε χρυσό αντί για ένα vintage μπλέιζερ με ένα ρομαντικό φόρεμα όπως ένα French it girl και να προτιμάμε ένα polo tee αντί για ένα silk cami.
Formalwear κι ένα τέλεια στεγνό μαρτίνι το πάρτυ αποφοίτησης μου, μες στη μέση της εσωτερικής αυλής ενός αρχοντικού στην Saint-Germain με λευκές βελανιδιές, σερβίτσια σε άσπρο μπλε, υπέροχα υφάσματα και έπιπλα του Ralph, κέρατα στους τοίχους και τον ήχο του νερού ενός σιντριβανιού σε μια νοσταλγική essence αποχαιρετισμού.
A vision of living, ένα terra firma στο Παρίσι, σαν μια αίσθηση pre – fall στην αρχή της βόλτας μου στους κήπους του Κεραμεικού ή ενός απογεύματος σε μια εξοχική κατοικία coastal style στην Καλιφόρνια, feeling like home.
Α! Να και ο Pierre! Με ένα total white tuxedo, πρόθυμος να μας υποδεχτεί και να μας πει μια ιστορία, έτσι για να ενθαρρύνει ακόμη περισσότερο την εμμονή των parisians φίλων μου για την σύγχρονη αμερικάνικη κουλτούρα.
Κάποτε φίλοι μου στο Μπρόνξ, ζούσε ένα μικρό αγόρι εβραϊκής καταγωγής που είχε κάτι από το χαρακτήρα του μετέπειτα Στηβ Τζομπς με το στυλ του Φρανκ Σινάτρα κι ήξερε να δένει καταπληκτικά ένα shetland πουλόβερ στους ώμους του. Ξένος για την Αμερική και τους Αμερικανούς εκπαιδεύτηκε τόσο σε δημόσια σχολεία όσο και στα αυστηρά yeshivas και μεγάλωσε με υψηλές προσωπικές προσδοκίες. Είχε όμορφα παιδικά και εφηβικά χρόνια με την οικογένεια του, του άρεσε να δοκιμάζει τα καπέλα του πατέρα του, να δανείζεται τα ρούχα των μεγαλύτερων αδερφών του και να πηγαίνει βόλτα μαζί τους στα μαγαζιά. Δεν είχε χρήματα να αγοράζει ακριβά ρούχα αλλά είχε ένα adaptability στο στυλ του και έκανε ασυνήθιστους συνδυασμούς. Σαν έφηβος αγάπησε την ιστορία, τα σπορ, τη Ricky. Και πολύ τον κινηματογράφο! Με ένα less is more attitude έβλεπε με τους φίλους του ταινίες western, musical, romance και φανταζόταν τον εαυτό του σε ρόλους ανάλογα με τις διαθέσεις του.
Λάτρεψε το Καζαμπλάνκα, το Top Hat, My Darling Clementine και
την άσπρη γραβάτα του Φρεντ Αστέρ και επειδή δεν είχε πουθενά στα μαγαζιά να την αγοράσει αποφάσισε να την φτιάξει μόνος του. Εν τω μεταξύ, παντρεύτηκε τη Ricky γιατί λάτρευε να την κοιτάζει και έμειναν σε ένα μικρό διαμέρισμα που ταρακουνιόταν κάθε φορά που περνούσαν τα τρένα από τις γραμμές τους, κάτι σαν ένα cinematic moment for two. Έφτιαξαν ένα dream wall και ζούσαν μαζί ευτυχισμένοι με τον Ralph να συλλογιέται διαρκώς, πώς μπορώ να σχεδιάσω ρούχα πιστά στο αμερικάνικο όνειρο για ένα laurenization of lifestyle της νεότερης αμερικάνικης ιστορίας;
Νέος ακόμη κι ασυμβίβαστος, οραματιστής μιας ποιοτικά καλύτερης ζωής για όλους ήξερε πως η Αμερική, ως γη των ευκαιριών θα εκπλήρωνε το όνειρο του.
-Κάτι σαν ένα equality lifestyle από την haute monde σε όλο τον κόσμο Pierre, με την σιωπηλή κομψότητα του Ralph για ένα timeless reputation;
-Ναι, ναι! Κι έτσι ένας εργάτης θα μπορούσε να νιώσει όπως ένας αριστοκράτης με ένα shawl collar tuxedo και να αποκτήσει κι αυτός δικαίωμα στο american gentility ή μια Βρετανή αριστοκράτισσα να γίνει για λίγο καουμπόισσα στη Δύση με μοτίβα navajo και περίτεχνα σφυρήλατα κοσμήματα για ένα σύγχρονο westernwear.
Μεγαλώνοντας λοιπόν έγινε ένας Αμερικανός, κατασκευαστής εικόνων και ο απόλυτος κινηματογραφικός αφηγητής, αφού η εφηβεία του ήταν γι’ αυτόν κάτι σαν ένα avant la lettre για την υπόλοιπη ζωή του. Με ένα quality mix από διαφορετικούς χαρακτήρες και εικόνες στο μυαλό του σκηνοθέτησε μια σειρά από κινηματογραφικά brand stories με γνωστότερα το Family is who you love και το All or nothing at all και μας χάρισε ρόλους σε elegance shots με υπέροχα σκηνικά και κοστούμια από τη βρετανική κι αμερικάνικη κουλτούρα και το individual style του παλιού κινηματογράφου.
Ένα κρεμ λινό κοστούμι και ένα butter colour ψάθινο καπέλο για μια, Out of Africa, ρομαντική ιστορία, ανδρικό γιλέκο με γραβάτα και ένα double button μπλέιζερ σε μια φεμινιστική διάθεση των γυναικών να γίνουν αεροπόροι, ναυτικό ριγέ σε κόκκινο ή μπλε κι ένα βιβλίο του Χέμινγουεϊ για ένα family trip στην Γαλλική Ριβιέρα, ένα hand-knit για ένα easy, breezy elegance.
-Κι ένα φόρεμα floral για ένα διαγωνισμό ποίησης στο Rugby poets club;
-Ναι, με το Chariot του Joshua Bennett, ακόμη το θυμάμαι!
Οικόσημα, πόλο και καρό tartan για ένα Alpha Xi Delta girl στην αυλή του πανεπιστημίου, τζιν από βιώσιμο βαμβάκι για ένα οικολογικό total denim style στο Κολοράντο, jodhpurs και ένα lightweight μπλέιζερ για ιππασία στην αγγλική εξοχή.
-Κι ένα polo bear παρέα με τους φίλους μου στις καλοκαιρινές μας διακοπές!
Dinner is served.
Santa Fe burgers σε ένα τραπέζι για οχτώ, με την Anne πάντοτε αργοπορημένη.
Ένα ακόμη σερβίτσιο, παρακαλώ.
Κι ένα mixed berries, just on time!
Και τώρα Pierre, θα μας πεις πως τελειώνει η ιστορία;
Ιδρύοντας το RL cancer center, κάνοντας ότι μπορούσε για να σώσει ένα σκύλο στο The dog walk και στήνοντας ένα set με την Parity org για ένα πιο δίκαιο μέλλον ο καιρός περνούσε, και ζούσε με τη Ricky όλο και πιο ευτυχισμένος πότε στη Νέα Υόρκη πότε στην Τζαμάικα μα πιο πολύ στο ράντσο του στο Κολοράντο με πρωινά στη βεράντα, απογευματινές βόλτες με τα άλογα και βραδιές κινηματογράφου στο σαλόνι με ολάκερη την οικογένεια Lauren, παλαιότερη και νεότερη.
-Υπέροχη η ιστορία σου!
-Κι εσύ, στ’ αλήθεια, πιστεύεις στα όνειρα;
-Το δικό μου Pierre; Μόλις πραγματοποιήθηκε,
xoxo Dream Girl.
