Έχετε σίγουρα ακούσει για τη grunge μόδα, αλλά πόσο γνωρίζετε πραγματικά για την κίνηση του grunge; Εξερευνώντας την ιστορία αυτής της υποκουλτούρας ή καλύτερα αντί-κουλτούρας ανακάλυψα ότι όχι όλες οι πτυχές της μόδας είναι mainstream. Η Grunge μόδα αποτελείται από τα είδη ένδυσης, τα αξεσουάρ και τα χτενίσματα που χαρακτηρίζουν αυτό το μουσικό είδος και της υποκουλτούρας του. Το Grunge εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Σιάτλ ,μια πόλη που δεν ήταν ακόμη γνωστή για τη μουσική της σκηνή στα μέσα της δεκαετίας το 1972, δεν έγινε όμως δημοφιλής όρος στα μέσα ενημέρωσης μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, επηρεασμένος από την πτώση του πανκ υιοθετήθηκε από τη μουσική βιομηχανία κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Εναλλακτικοί μουσικοί από το Evergreen State College και το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον δημιούργησαν μουσική με έναν ημιτελή ήχο επηρεασμένο από τη πανκ και τη μέταλ, που επηρεάστηκε έντονα από την απουσία κύρους, τεχνικών εργαλείων, ακριβών σκηνικών ή και φωτορυθμικά. Σε αντίθεση με την πολύ παραγόμενη, mainstream μουσική της εποχής όπως και με την ενεργητική απόρριψη των κοινωνικών κανόνων του προηγούμενου πανκ κινήματος, το grunge επικεντρώθηκε στην “ασχήμια” που προκαλείται τόσο από την παραμόρφωση των μουσικών ηχογραφήσεων όσο και από τα πιο σκοτεινά θέματα που αντιμετώπιζαν τότε, όπως θέματα μηδενισμού, κατάθλιψης, προδοσίας και παραίτησης. Οι τραγουδιστές του grunge rock ήθελαν τους ακροατές να κοιτάξουν μέσα τους για να εξετάσουν την κρυφή αγωνία της κοινωνίας με κύριο στόχο τους όχι να ψυχαγωγήσουν, αλλά να ροκάρουν.
Ερχόμενο από την εποχή της πανκ όπου είναι μια δήλωση αναρχίας και θέλει να ακουστεί, το grunge δεν θέλει να δηλώσει τίποτα (να είναι αόρατο, σχεδόν απαρατήρητο ) το οποίο το καθιστά τρελό το ότι έγινε από τις μεγαλύτερες δηλώσεις μόδας. Αυτή η άποψη άφησε το σημάδι της στη νεολαία της εποχής και μεταφράστηκε στην επιλογή της μόδας τους. Η μόδα της Grunge χαρακτηρίζεται από διαχρονικά μεταχειρισμένα και λιτά ρούχα που συχνά φοριούνται με χαλαρό, ανδρόγυνο τρόπο για να μην δίνουν έμφαση στη σιλουέτα μιας και μπάντες της εποχής έδειχναν απάθειά προς την εξωτερική τους εμφάνιση. Επομένως, το grunge look είναι διαφορετικό από το πανκ. Οι πανκ μουσικοί φορούν συνήθως δερμάτινο μπουφάν, σχισμένα τζιν, πουκάμισο χωρίς μανίκια, μεταλλικές αλυσίδες και σκούρα ρούχα. Αντίθετα, οι grunge rockers φορούσαν καθημερινά ρούχα σε όλες τις περιστάσεις. Σε ένα άρθρο του 1998 για το περιοδικό Cultural Geography, ο Τόμας Μπελ είπε ότι «τα πουκάμισα Flanel και οι μπότες Doc Martens φοριούνταν ως μια δήλωση κατά της μόδας που αναμφισβήτητα σχετίζεται με την απρόσβλητη και ανεπιτήδευτη φύση της ίδιας της μουσικής». Η μουσική Grunge λέγεται ότι προήλθε από τη σύνδεση μεταξύ των μουσικών σκηνών του Σιάτλ (hesher: thrash + metal ) και των πανκ. Η σκηνή τότε επικεντρώθηκε σε συγκροτήματα όπως οι Nirvana, Soundgarden, Alice in Chains, Stone Temple Pilots και Pearl Jam στην αρχή.
NIRVANA, Courtney Love & Pearl Jam
Οι Nirvana ήταν το πρώτο grunge συγκρότημα που έγινε γνωστό στη σκηνή. Όχι μόνο είχαν τραγούδια φιλικά προς το ραδιόφωνο έπαιζαν και σε εναλλακτικές εκπομπές του MTV κάνοντας το grunge κοινό να τρελαίνεται μαζί τους και όλο να πληθαίνει. Πιστεύεται ευρέως ότι ο Cobain ,τραγουδιστής-κιθαρίστας των Nirvana ,αντιπροσωπεύει τον πυρήνα της κίνησης του grunge και το φαινόμενο της επιρροής της σκηνής του grunge. Σε τηλεοπτικές και μη εμφανίσεις του θα φορούσε απλά ένα oversized ριγέ πουλόβερ, σχισμένα τζιν, ένα ζευγάρι Converse και θα άφηνε ατημέλητα τα μαλλιά του για να βγει να παίξει. Το στυλ του Cobain ήταν ένας συνδυασμός τόσο της ανδρικής όσο και της γυναικείας μόδας, η λιτή εμφάνιση του κινούνταν σε ένα φάσμα των ανδρικών ενδυμάτων ξυλοκόπου και των γυναικείων φορεμάτων της δεκαετίας του ’70. Η σύζυγος του, η Courtney Love, ήταν κυρίως γνωστή για την αίσθηση του στυλ της “kinderwhore”, η οποία χρησιμοποιήθηκε από πολλές γυναικείες μπάντες. Η εμφάνιση αποτελούταν από barrettes, τιάρες, σχισμένα καλσόν, Mary Janes παπούτσια και πλεκτά φορέματα με Peter Pan γιακάδες. Οι Pearl Jam επίσης στιγμάτισαν τη μόδα του grunge με δερμάτινα μπουφάν, κοτλέ σακάκια, κίλτς, σορτσάκια πάνω από κολάν, σχισμένα τζιν και snapbacks. Ήταν πιο γνωστοί για την έμπνευση της τάσης Doc Martens. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η ποπ μουσική ήταν απλώς βαρετή! Λόγω αυτού του γεγονότος, η γενιά Χ στράφηκε σε έναν πιο εναλλακτικό ήχο.
Η μόδα grunge αφορούσε την απόρριψη της μόδας και της συμμόρφωσης μέσω του στυλ. Τα σπουδαιότερα αστέρια του κινήματος διέδωσαν τα ψώνια σε μαγαζιά με το κιλό ή μεταχειρισμένα και το στυλ της εργατικής τάξης όπως τα πουκάμισα flanel, τα ραγισμένα δερμάτινα μπουφάν και τις μπότες εργασίας, εν μέρει λόγω του δικού τους ταπεινού φόντου. Θεωρήθηκε ότι οι “θνητές” επιλογές μόδας αντιπροσώπευαν την αυθεντικότητα των καλλιτεχνών. Οι άνδρες και οι γυναίκες ατημέλητα μακριά και συνήθως σπαστά μαλλιά για να κρύψουν τα πρόσωπά τους καθώς τραγουδούσαν για τις εσωτερικές τους σκέψεις, ή κοντά σε “άσχημα” κοψίματα για να αρνηθούν τη σεξουαλικότητα τους. Παράλληλα με αυτό υπήρχε και μια άλλη αισθητική, στην οποία οι γυναίκες φορούσαν πολύ σεξουαλικά ρούχα και βαρύ μακιγιάζ με σκούρο eyeliner σε αντίθεση με τους ακαλλώπιστους συνομηλίκους τους. Το στυλ τους περιλάμβανε παντελόνια που ξέβαφαν με οξύ και το συνηθισμένο δερμάτινο μπουφάν με τυχαία τοποθετημένα patches με ονόματα μπάντας.
Η μόδα της Grunge επηρεάστηκε από τα ατημέλητα και unisex ρούχα, που καθορίζονται από μια χαλαρότητα που δεν υπογράμμιζε τη σιλουέτα του σώματος. Οι άνδρες φορούσαν μεταχειρισμένα ή ξεχειλωμένα μπλουζάκια με στάμπες λογότυπα μπαντών, ένα καρό πουκάμισο για να συνοδεύει το μπλουζάκι, μαζί με σχισμένα ή ξεθωριασμένα τζιν. Μαύρες αρβύλες ,όπως οι Doc Martens, συμπλήρωναν το σύνολο. Το 1992, οι The New York Times έγραψαν: “Αυτά τα πράγματα είναι φθηνά, είναι ανθεκτικά και είναι κάπως διαχρονικά. Επίσης, έρχεται σε αντίθεση με το σπόρο ολόκληρης της γυαλιστερής αισθητικής που υπήρχε στη δεκαετία του ’80.” Όσον αφορά τα χτενίσματα, οι άνδρες ακολουθούσαν χτενίσματα του Kurt Cobain. Τη δεκαετία του 1990, όσο το λιγότερο τόσο το καλύτερο και το ανεπίσημο ντύσιμο ήταν must. Για παπούτσια, οι γυναίκες άρχισαν να φορούν clunky αρβύλες και χαμηλοτάκουνα. Φορούσαν συνήθως babydoll φορέματα με κοντομάνικα μπλουζάκια από μέσα, φανέλες και σχισμένα τζιν και καρό πουκάμισα δεμένα γύρο από την μέση τους. Τα χαμηλοκάβαλα wide leg τζιν ήταν δημοφιλή. Τα κοσμήματα τους αποτελούνταν κυρίως από τσόκερ και σκουλαρίκια κρίκους συμπληρώνοντας το λουκ με σκούρο κραγιόν. Χρησιμοποιώντας οι γυναίκες τα ίδια σχεδόν ρούχα με το αντίθετο φύλο έδειξαν ότι δεν ορίζεται η θηλυκότητα τους από τα ρούχα τους.
Όταν το grunge άρχισε να είναι δημοφιλής τάση στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο σχεδιαστής μόδας Marc Jacobs ήταν ο πρώτος σχεδιαστής που έφερε το grunge στην πλατφόρμα πολυτελείας. Το 1993, ο Jacobs ως δημιουργικός σκηνοθέτης γυναικείας σχεδίασης στο Perry Ellis, έκανε το ντεμπούτο του σε μια ανοιξιάτικη συλλογή που εμπνεύστηκε από το grunge. Η συλλογή περιλάμβανε μερικά εμβληματικά αντικείμενα grunge, όπως φανέλες, τυπωμένα granny φορέματα, μπότες Dr. Martens κλπ. Ο κριτικός της μόδας Suzy Menkes δήλωσε ότι “το Grunge είναι άθλιο.” Το περιοδικό της Νέας Υόρκης είπε, “Grunge: 1992-1993, R.I.P.” Λίγα χρόνια αργότερα, ο Jacobs και ο συνεργάτης του εντάχθηκαν στη γαλλική μάρκα πολυτελείας Louis Vuitton το 1997.
Το GRUNGE σήμερα
Σύμφωνα με ένα άρθρο του Today το 2013, η δεκαετία του 1990 επέστρεψε μετά την Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης (NYFW) όταν οι σχεδιαστές μοιράστηκαν τις ιδέες τους για το boho-chic του Σιάτλ. Αυτό οδήγησε στη μόδα grunge να εμφανίζεται σε εμπορικά κέντρα και να εμπνεύσει back-to-school εμφανίσεις. Το 2013, οι Yves Saint Laurent και Dries van Noten έφεραν το grunge πίσω στις πασαρέλες και το έκαναν ξανά τάση. Η συλλογή του Yves Saint Laurent ήταν πιο νεανική και σαν streetwear, ενώ η συλλογή του Dries van Noten ήταν πιο ώριμη και επίσημη. Ωστόσο, αυτές οι συλλογές ήταν ready-to-wear συλλογές. Και οι δύο χρησιμοποίησαν κάποια ανεξίτηλα χαρακτηριστικά του grunge, όπως καρό και λουλουδάτο μοτίβο, ατημέλητη ζακέτα, babydoll σατέν φορέματα και oversized σιλουέτες. Σήμερα, ο πιο αισθητός αντίκτυπος του grunge είναι η επίδρασή του στη μόδα. Βοηθητικά, στιβαρά στυλ όπως φανέλες, μπότες Doc Marten και χαλαρά φλοράλ φορέματα έχουν επανέλθει στη μόδα αρκετές φορές από την ακμή του grunge και έχουν γίνει καθημερινά βασικά στοιχεία για πολλά άτομα που προωθούν τη μόδα ανεξάρτητα από την κατάστασή τους στην κοινωνία.
Με τα κομμάτια που πλέον χαρακτηρίζουν το grunge ας δούμε πως μπορούμε να το αντιγράψουμε και να αναδείξουμε τη ροκ πλευρά της γκαρνταρόμπας μας. Αν σπάσουμε ένα σύνολο σε επιμέρους κομμάτια θα δούμε ότι αποτελείται από ένα παντελόνι ή μια φούστα, κάποια μπλούζα και παπούτσια. Για παντελόνι προτείνω ένα σκισμένο τζιν σε άνετη γραμμή ή ένα κλασσικό mom τζιν ή κάποιο σορτσάκι με από μέσα ένα σκισμένο καλσόν. Επίσης ένα διαχρονικό κομμάτι είναι μια μίνι καρό φούστα για μια πιο θηλυκή εκδοχή.
Για μια “safe” επιλογή για το από πάνω μέρος του συνόλου, θα πρότεινα, ένα απλό κοντομάνικο σε φαρδιά γραμμή με στάμπα από ένα συγκρότημα ( κυρίως των 70s-90s ) για να φαίνεται και πιο βίντατζ. Για τον χειμώνα φυσικά ένα “ugly” πουλόβερ τα οποία είχαν επιστρέψει στη μόδα και το 2012-14 και που μπορείτε να βρείτε σίγουρα στη ντουλάπα του μπαμπά σας.
Τα παπούτσια παίζουν μεγάλο ρόλο στο σύνολο αφού όλοι ξέρουμε ποια συγκεκριμένα παπούτσια χαρακτηρίζουν τους περισσότερους ροκάδες! Και αυτά δεν είναι αλλά από ένα αθλητικό ζευγάρι all star converse και ένα ζευγάρι μπότες Doc.Martens ή Birkenstocks.
Εν κατακλείδι, το grunge έφερε μια νέα εποχή ροκ κουλτούρας στην οποία οι διασημότητες μοιάζει να ενεργούσαν σαν τακτικοί άνθρωποι και να μιλάνε για κοινωνικά ζητήματα. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει σήμερα διότι σαν ένα μη επαναστατικό κίνημα έκανε απο τις μεγαλύτερες κοινωνικές και οικολογικές (μιας και βασιζόντουσαν στο “the less you own the more coolness you had”) επαναστάσεις της εποχής ξυπνώντας πολλούς από ένα δήθεν glamour λήθαργο.
