Γιατί τώρα υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν. Άνθρωποι που μπορούν να ακούσουν και να σταθούν δίπλα σου. Άνθρωποι, που έχουν βαρεθεί την υποκρισία και θέλουν επιτέλους να αλλάξουν αυτό τον κόσμο.
Γιατί τώρα ακόμα και ο ψίθυρος σου μπορεί να ακουστεί στ’ αυτιά του κόσμου και να βρεις συμμάχους, να δημιουργήσεις κύμα και να υψώσεις ανάστημα. Πριν έπρεπε να περάσεις από αυτούς που “κρατούν τις πύλες” και είχες “one shot, one opportunity” που αν την έχανες, σίγουρα θα την έχανες, θα ήσουν χειρότερα από ότι είσαι τώρα.
Γιατί τώρα εμείς οι πολλοί, οι απλοί άνθρωποι είμαστε τα media και καταγράφουμε τα γεγονότα όπως συμβαίνουν και “αγγίζουμε” ο ένας τον άλλο μέσα από αυτά.
Γιατί τώρα είναι η ώρα να χτίσουμε μια νέα κανονικότητα που δεν θα θρέφει βιαστές, κακοποιούς, εκβιαστές, μαστροπούς, ρατσιστές και κομπλεξικούς ανθρώπους.
Γιατί τώρα, δεν χρειάζεται να σου έχει συμβεί κάτι για να πάρεις θέση. Χρειάζεται απλά να επιλέξεις σε ποια “κανονικότητα” θέλεις να ζεις. Με ποιους “κανονικούς” ανθρώπους θέλεις να μοιράζεσαι αυτό το κόσμο στον οποίο θα περπατήσει το παιδί σου και θα τους συναντήσει αργά ή γρήγορα.
Γιατί το τώρα δεν έχει παρελθόν ή μέλλον, και δεν απολογείται γι’ αυτό, απλά συμβαίνει. Το τώρα είναι πάντα μια στιγμή στην οποία παίρνεις μια απόφαση. Είναι η στιγμή που ζεις, πάντα. Η ζωή μας δεν είναι stand up comedy να σκεφτούμε ποια είναι η κατάλληλη στιγμή να πούμε το αστείο για να γελάσει ο κόσμος.
Γιατί τώρα απλά μπορούμε και θα το κάνουμε.
Και τέλος, γιατί τώρα ήρθε η ώρα να υψώσουμε σημαία που θα λέει πως “Εδώ, εμείς, χτίζουμε έναν πολύχρωμο κόσμο που το κάθε χρώμα σέβεται και αγκαλιάζει το διπλανό του χρώμα. Εδώ, εμείς δίνουμε έναν νέο ορισμό στην λέξη άνθρωπος γιατί αυτός που εσείς δίνατε τόσα χρόνια, τώρα πια δεν μας αρέσει, και ούτε ποτέ μας άρεσε απλά φοβόμασταν να σας το πούμε. Τώρα, απλά, δεν φοβόμαστε πια!”
Το τώρα μόλις πέρασε. Η επόμενη καλύτερη ώρα να πάρεις θέση είναι, τώρα! Πάμε!
